Door veranderingen in het klimaat en soms geholpen door het intensieve vervoer over de gehele wereld van mensen en goederen kunnen jaarlijks nieuwe plant- en diersoorten zich vestigen in Nederland. De meeste aandacht krijgen de soorten waarvan we last ondervinden zoals de Japanse duizendknoop en de eikenprocessierups. Andere soorten blijven voor velen onbekend. Een daarvan is de egelgalwesp. Een onschuldig klein wespje dat voor het eerst in 2008 in Nederland werd waargenomen. Met tot nu toe 156 gedocumenteerde waarnemingen is dit nog altijd een zeldzaamheid in ons land. Maar daar komt nu weer een waarneming bij want recent heeft mijn echtgenoot deze soort ook in ons Park Ruijbosch aangetroffen.
Deze wesp kent een bijzonder manier om zich voort te planten. Net als de Meteorus pulchricornis (zie mijn eerder bijdrage ‘Een schildwespje met de mooie hoorns’) kan het vrouwtje zich onbevrucht voortplanten. Een onbevrucht vrouwtje prikt met haar legboor in het napje van een net in ontwikkeling zijnde eikel. Daarin zet ze haar eitjes af. Ze spuit er ook een chemisch goedje bij dat er voor zorgt dat de eikel niet meer ontwikkelt. In plaats daarvan maakt de eik op het napje een pruik van afgeplatte 4 tot 8 mm lange stekels. Dit is de zogenaamde egelgal. Zo’n gal is een veilig onderkomen voor de larven die weldra uit het ei kruipen, de binnenkant van de gal is tevens prima voedsel. Door te eten groeit de larve en wordt haar kamer ook steeds groter. Na verpopping in de galkamer vreet de jonge wesp zich een weg naar buiten. Het zijn alleen dochters die zo ter wereld komen, allemaal klonen van hun moeder. Als ze een mannetje tegenkomen die hun eitjes bevrucht gaat ze op zoek naar een moseik om haar eitjes daar af te zetten in de meeldraden van de mannelijke bloemen. Hieruit ontstaan dan mannetjes en vrouwtjes. In ons park staan geen moseiken, maar elders in Haaren wel. Dus het is goed mogelijk dat naast de vrouwelijke egelgalwesp die in ons park is aangetroffen er in Haaren ook mannelijke egelgalwespen voorkomen.
De ene foto laat de gevonden egelgal zien. Op de andere foto is de gal doorgesneden en zie je vijf galkamers en twee larven.
