Beste dorpsgenoten,
Nu de pen doorgegeven is aan de Pastoor Jansenstraat, wil ik graag iets schrijven over hoe het leven vroeger in ons buurtje was.
Ik ben Sjaan Schellekens, 75 jaar, en ben 52 jaar geleden samen met Henk in de Pastoor Jansenstraat komen wonen.
Naast enkele “oudjes” woonden er vooral jonge gezinnen en er werden veel kinderen geboren.
De meeste vrouwen waren de hele dag thuis en de mannen waren kostwinner. Op zaterdag om 12 uur zat de werkweek van 48 uur er op en kwam Henk thuis met een envelopje, waarin zijn weekgeld zat.
De bakker, slager, melkboer en groenteman kwamen 3 keer in de week langs. Voor de overige boodschappen hoefden we ook de straat niet uit, want we konden terecht bij het Oude Raadhuis, waar Koosje van de Pas een kruidenierswinkeltje had en waar het wel en wee van de hele buurt besproken werd.
De kolenboer kwam iedere week een zak kolen brengen om de kachel te stoken, omdat er nog geen centrale verwarming was.
De meeste mensen hadden nog geen telefoon, maar als het echt nodig was gingen we even de buurt in om te bellen bij een van de weinige buurtbewoners, die al wel telefoon hadden. Elkaar helpen was toen al heel gewoon.
De hele jeugd ging te voet naar school. De oudste kinderen namen de kleintjes mee en zo werden ze ook weer thuis gebracht. Als het heel hard regende waren er altijd wel een paar mensen te vinden, die hun auto, toen nog zonder gordels, helemaal volpropten met de kinderen en het hele stel op school afleverde. Gelukkig is het altijd goed afgelopen.
50 Jaar geleden werd buurtvereniging S.V.O. opgericht. Deze naam “Stront Voor Op” was zeer toepasselijk, omdat juist toen er riolering in onze straat werd aangelegd. Jarenlang hebben we met carnaval meegedaan aan de optocht en veel prijzen gewonnen. Met de kinderen gingen we paaseieren zoeken, met de hele buurt naar de Drunense duinen en Sinterklaas kwam ook ieder jaar in onze straat met cadeautjes voor alle kinderen.
Door de jaren heen is er veel veranderd. De vele kinderen uit de buurt gingen studeren, later samenwonen of trouwen en verlieten onze straat. Toch zijn verschillende kinderen van toen, weer in ons straatje terug gekomen, nadat ze enkele jaren ergens anders gewoond hadden. Dit is wel een teken dat het hier goed toeven is.
Door de jaren heen zijn veel mensen overleden of verhuisd en er kwamen opnieuw veel jonge gezinnen wonen.
Wij zelf horen nu tot de “oudjes “van de straat en we hopen er nog heel lang te blijven wonen.
Ik geef de pen door aan de Tiend.
